Tag: Szorowie

Djutpa – podziemni strażnicy Erlika

Unia AzjatyckaUnia Azjatycka pisze dziś o smokach. W związku z tym zajrzałam do podziemnego świata z mitologii narodów południowej Syberii – i, okazuje się, są. Tylko czy to na pewno smoki? (więcej…)

Czytaj więcej

Pies, który nie upilnował, czyli ałtajski mit o stworzeniu człowieka

Unia AzjatyckaDziś Unia Azjatycka pisze ponownie o psach. W kulturze narodów turkijskich jest bardzo dużo motywów z tymi zwierzętami w roli głównej. Dziś wybrałam tego, który występuje w ałtajskim micie o stworzeniu człowieka, choć zdecydowanie nie stanął na wysokości zadania. (więcej…)

Czytaj więcej

Umaj Ene – opiekunka matek i dzieci

Unia AzjatyckaDziś w Unii Azjatyckiej piszemy o boginiach płodności i pokrewnych im postaciach. O Umaj Ene (Умай Эне), tj. Matce Umaj, wspominałam już nie raz. Była ona jedną z najważniejszych postaci w mitologii turkijskiej. Wzmianka o niej pojawiła się już w jednym z najstarszych zabytków piśmiennictwa turkijskiego – inskrypcji Toniukuka, a wiara w nią zachowała się w kulturze narodów Azji Centralnej i południowej Syberii (zwłaszcza Kirgizów, Ałtajczyków, Szorów i Chakasów). (więcej…)

Czytaj więcej

Miasta południowej Syberii a narody turkijskie – rozmowa z Kingą Nędzą-Sikoniowską

Kyzył

Południe Syberii to region uchodzący za kolebkę narodów turkijskich. Obecnie na jej terenie istnieją trzy republiki autonomiczne: Ałtaj, Chakasja i Tuwa, lecz wiele mniejszych grup etnicznych nie ma żadnych form autonomii. Dziś rozmawiam z Kingą Nędzą-Sikoniowską z Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ, która spogląda na ten region z perspektywy miast. (więcej…)

Czytaj więcej

Rok Iwana Sztygaszewa

Iwan Sztygaszew
Iwan Sztygaszew (1861-1915)

W Chakasji zakończył się właśnie Rok Iwana Sztygaszewa (Иван Штыгашев; 1861-1915) – niezwykłego człowieka, który łączył w sobie szorską, chakaską i ałtajską świadomość narodową. Z tej okazji przytaczam jego krótką biografię (przekład własny) napisaną przez Lubow Czulżanową z szorskiego portalu Tadarlar.ru. O autorce miałam już okazję wspominać, gdyż to ona opracowała cykl lekcji języka szorskiego, który również przetłumaczyłam tu na blogu. (więcej…)

Czytaj więcej

Pieśni tajgi od Matki Ognia

Ot Ene

Nazwa szorskiego zespołu etniczno-folklorystycznego tłumaczy się jako Matka-Ogień. Duch Matki Ognia był od dawna czczony przez Szorów (i nie tylko przez nich). Ognisko domowe to najświętsze miejsce w domostwie. Ogień zawsze należy podtrzymywać, karmić i pilnować, by nie wygasł. Tradycja ta sięga bardzo dawnych czasów, kiedy ludzie jeszcze nie nauczyli się rozpalać ognia, lecz umieli już go podtrzymywać. I od tej głębokiej starożytności te obrzędy doszły do nas niemal w pierwotnej postaci. I naród szorski jest jednym z nielicznych, który zachował i przekazał nam te rytuały… Rytuały karmienia Ducha Matki Ognia… (więcej…)

Czytaj więcej

Lekcje języka szorskiego Lubow Czulżanowej

Z okazji Roku Języka Szorskiego, o którym niedawno pisałam, portal tili.tadarlar.ru publikuje cykl „Lekcje języka szorskiego” opracowany przez Lubow Czulżanową. Składa się on z krótkich odcinków wprowadzających czytelnika w słownictwo, gramatykę, historię i ogólne informacje o tym języku. Za zgodą redakcji portalu postanowiłam zamieścić na blogu ich polskie przekłady. (więcej…)

Czytaj więcej

2016 – Rok Języka Szorskiego

rok języka szorskiego

Dziś Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. O jego znaczeniu i genezie pisałam już kiedyś na blogu o języku kirgiskim. Przy tej okazji poruszyłam wówczas temat języków zagrożonych. We wspomnianym wyżej wpisie zamieściłam 5-stopniową skalę zagrożenia języków UNESCO i wymieniłam języki turkijskie, które zostały uznane za zagrożone. Teraz chciałabym poświęcić kilka słów jednemu z nich – językowi szorskiemu. (więcej…)

Czytaj więcej