Dlaczego Enesaj?

Enesaj.pl to blog o narodach i językach turkijskich. Założyłam go w chwili, gdy już od ponad dwóch lat prowadziłam blog o języku kirgiskim. Moje zainteresowanie językiem kirgiskim i Kirgistanem rozszerzyło się jednak o kolejne narody i języki. Codziennie trafiam na mnóstwo ciekawych informacji o ich kulturze, tradycji i współczesności, które praktycznie nie docierają do polskiego czytelnika. Choć nie jestem w stanie wszystkim z nich poświęcać tyle samo czasu, postanowiłam założyć kolejny blog i umieszczać na nim to, co uważam za warte uwagi.

Szczególne miejsce będą na nim zajmować zapowiedzi wydarzeń związanych z tą tematyką. Czasem może się wydawać, że w Polsce nic się w tym zakresie nie dzieje. Jednak od czasu do czasu można i u nas trafić na turecki film w kinie, koncert tuwińskiego zespołu, festiwal Azji Centralnej, a nawet występ jakuckiego ołonchosuta czy kirgiskiego manasczy (i to wcale nie tylko w Warszawie). Będę więc zamieszczać informacje o takich wydarzeniach z nadzieją, że będzie ich coraz więcej.

Jeśli jesteście zainteresowani tematyką bloga, serdecznie zapraszam do czytania, a także do zapoznania się z moim drugim blogiem – Kirgiski.pl. Jeśli macie uwagi i propozycje, napiszcie do mnie na kontakt[at]kirgiski.pl. Gdybyście zaś potrzebowali tłumaczeń z języka rosyjskiego czy kirgiskiego, zajrzyjcie na E-FRAZA.PL.

A dlaczego właśnie Enesaj? Długo zastanawiałam się, jak nazwać blog, tak, żeby tytuł pasował do treści. Pomysł zaczerpnęłam z historii. Enesaj jest bowiem dawną nazwą Jeniseju. To właśnie w jego dolinie rozwinęło się dawne państwo Kirgizów jenisejskich. Współcześnie w jego dorzeczu również żyją narody turkijskie – Tuwińcy i Chakasi, a znaleziska archeologiczne, takie jak staroturkijskie inskrypcje runiczne, dowodzą długiej obecności narodów tej grupy językowej na tych ziemiach. O Enesaju wspominał też kirgiski pisarz Czingiz Ajtmatow – w książce „Biały statek” zamieścił związaną z nim legendę o dawnych Kirgizach i pieśń, którą śpiewali o swojej wielkiej rzece.

Czy jest gdzie rzeka szersza, Enesaj,
Czy jest kraina bliższa sercu, Enesaj,
Czy żal bywa głębszy niż ty, Enesaj,
Czy wola wolniejsza niż ty, Enesaj.

Nie ma rzeki szerszej niż ty, Enesaj,
Nie ma kraju sercu bliższego niż ty, Enesaj,
Nie ma żalu głębszego niż ty, Enesaj,
Nie ma woli wolniejszej niż ty, Enesaj.

(cyt. za Ajtmatow Cz., Żegnaj, Gulsary! Biały statek, tłum. M. Okołów-Podhorska, PIW, Warszawa, 1977)