Z okazji Roku Czingiza Ajtmatowa publikuję wywiad z jego bratanicą Dżamilą Ajtmatową (Джамиля Айтматова) przeprowadzony przez Bermet Bukaszewą (Бермет Букашева). Pierwotnie ukazał się on po rosyjsku w nieistniejącym już czasopiśmie „Lica” („Лица”). Za zgodą jego bohaterki przetłumaczyłam go na polski.
Trwa Rok Czingiza Ajtmatowa, więc zarówno tu, jak i na blogu Kirgiski.pl będę o nim pisać więcej. Ostatnio zastanawiałam się nad różnymi wariantami pisowni jego imienia. Przy tej okazji pomyślałam też o nazwisku. Twórczość Ajtmatowa była przekładana na wiele języków, a przy tym jego imię i nazwisko zapisywano w poszczególnych językach na najróżniejsze sposoby. Jako ciekawostkę podaję więc taką listę: a nuż ktoś z Was trafi na przekład w którymś z tych języków? (więcej…)
Niedawno odkryłam cykl jakuckich komiksów „Jakucja dla tych, kogo tam nie ma” („Якутия для тех, кого там нет”). Jewgienija Fiedotowa (Евгений Федотов), występującego także pod pseudonimem Żeka Syr (Жека Сыр). Za zgodą autora przedstawię na blogu niektóre z nich. (więcej…)
Niedawno opublikowałam ogólny wpis o turkijskich obiektach i tradycjach na różnych listach UNESCO. Po kilku uzupełnieniach uznałam, że jest zdecydowanie za długi i trzeba go podzielić. Poniżej znajdziecie dokumenty zaliczone do Pamięci Świata. (więcej…)
Pisząc o narodach turkijskich nie mogę pomijać tego, który mamy najbliżej, czyli polskich Tatarów. Zwłaszcza, że w tym roku przypada 620-lecie osadnictwa tatarskiego w Wielkim Księstwie Litewskim. O pochodzeniu i kulturze polskich, litewskich i białoruskich Tatarów opowiada dziś Emilia Temizkan, polska Tatarka mieszkająca w Turcji, która zajmuje się naukowo tatarskimi rękopisami. (więcej…)
15 października upłyną 123 lata od dnia urodzin Säkena Sejfullina (Сәкен Сейфуллин; 1894-1938), uważanego za jedną z najważniejszych postaci w historii Kazachstanu. Ten kazachski poeta, literaturoznawca i działacz państwowy powtórzył los wielu sobie współczesnych: mimo wcześniejszego zaangażowania w rewolucję padł ofiarą stalinowskiego terroru, który nie ominął też pozostałych członków jego rodziny. (więcej…)
Przedstawiam drugą część opisu tuwińskiego wesela z powieści Anny Łamadżaa „Drogi Srebrnych Szamanek”. Pierwsza znajduje się tu. (więcej…)
Dziś jeszcze raz o Wagifie, tym razem nietypowo. Nie zaprezentuję żadnego jego utworu, lecz poświęcony mu wiersz innego wielkiego azerskiego poety – Mołły Weli Widadiego (az. Molla Vəli Vidadi, 1708-1809). (więcej…)
Przedstawiam jeszcze dwa polskie przekłady utworów Mołły Panacha Wagifa, przetłumaczone odpowiednio przez Jana Huszczę i Leopolda Lewina. (więcej…)
Zapraszam do lektury kolejnych dwóch gazeli Mołły Panacha Wagifa, przełożonych odpowiednio przez Jana Huszczę i Leopolda Lewina. (więcej…)