W zeszłym roku po raz pierwszy pisałam o Turkijskich Stolicach Kultury ogłaszanych co roku przez Międzynarodową Organizację Kultury Turkijskiej TÜRKSOY. Wówczas tę zaszczytną funkcję pełniło miasto Turkiestan w Kazachstanie. W tym roku tytuł przypadł miastu Kastamonu w Turcji. Zapraszam do obejrzenia zdjęć, które publikuję dzięki uprzejmości Ksenii Prondzyńskiej. (więcej…)
Pisałam już nie raz o tym, że Niemcy i Kirgistan łączy o wiele więcej, niż można by się spodziewać. Nie tylko kirgiska mniejszość w Niemczech i niemiecka w Kirgistanie, nie tylko popularność Czingiza Ajtmatowa w tym kraju i nie tylko kirgiska książka kucharska po niemiecku. Jak się okazuje, za naszą zachodnią granicą stosunkowo niedawno powstał też słownik kirgisko-niemiecki i niemiecko-kirgiski. (więcej…)
Ciąg dalszy eseju Osmonakuna Ibraimowa o tym, co łączyło Czingiza Ajtmatowa z Bübüsarą Bejszenalijewą i jak zakończyła się ich miłość. (więcej…)
Dziś piszę o postaci, która przypomina znanych w wielu kulturach bohaterów w typie Robin Hooda czy Janosika, gnębiących bogatych i wspierających biednych. Tytułowy Manczaary (Манчаары) nie jest jedynie bohaterem legend, bo żył naprawdę w XIX w., a wspominał o nim m. in. polski zesłaniec Wacław Sieroszewski, który wsławił się swoim monumentalnym dziełem „Dwanaście lat w kraju Jakutów”. Był znany także jako ołonchosut i poeta-improwizator, dzięki ustnemu przekazowi zachowały się pieśni jego autorstwa, słynął również z niezwykłej siły i sprawności fizycznej. (więcej…)
Szakarim Kudajberdiuły (Шәкәрім Құдайбердіұлы, 1858-1931) był kazachskim filozofem, poetą, pisarzem i tłumaczem, a przy tym krewnym Abaja Kunanbajuły (jego ojciec Kudajberdi był przyrodnim bratem Abaja), którego uważał za swojego mistrza. W tym roku upływa 160 lat od jego urodzin. (więcej…)