Przedstawiam kolejną recenzję napisaną przez Bożenę Ciesielską. Tym razem chodzi o książkę Antoniego Kuczyńskiego „Polacy w Kazachstanie”. Autor (ur. 1935 r.) jest historykiem specjalizującym się w tematyce polskich zesłańców. Sama mogę polecić jeszcze inną jego pracę, „Ludy dalekie i bliskie” (wyd. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław 1989), która dotyczy mieszkańców Azji Centralnej i Syberii widzianych oczyma polskich zesłańców. (więcej…)
Po długiej przerwie w pisaniu chyba tylko artykuł gościnny może uratować blog. Jego autorką jest Bożena Ciesielska, która publikowała już na Enesaju nie raz. Tym razem wróciła do postaci Wacława Sieroszewskiego na podstawie biografii opublikowanej przez jego wnuka Andrzeja. (więcej…)
Już dawno planowałam uporządkować wpisy związane z dziedzictwem narodów turkijskich, wpisanym na różne listy UNESCO. Z roku na rok jest ich coraz więcej, muszę więc to jakoś podzielić. Poniżej znajdziecie linki do poszczególnych grup obiektów i elementów kultury. (więcej…)
W tym roku przypada stulecie Tuwińskiej Republiki Ludowej, znanej także jako Tannu-Tuwa – formalnie niepodległego, a faktycznie zależnego od ZSRR państwa, które istniało w latach 1921-1944. Podobnie jak narody turkijskie znajdujące się w granicach ZSRR, Tuwińcy w tym czasie podejmowali próby opracowania własnego alfabetu. Wkrótce te dążenia zostały skazane na niepowodzenie, a ich prekursorzy padli ofiarą represji, lecz zwłaszcza dlatego warto o nich wspomnieć – tym razem na przykładzie Mongusza Łopsan-Czimita (Монгуш Лопсан-Чимит, 1888-1941), autora pierwszego tuwińskiego alfabetu. (więcej…)
Kilka lat temu dzięki rozmowie z Justyną Całczyńską dowiedziałam się, że w Uzbekistanie są uprawiane niezwykłe odmiany cytryn – pomarańczowe i zielone. Dziś mamy w Unii Azjatyckiej cytrynowy dzień, a więc okazję do rozwinięcia tego tematu. (więcej…)
Dziś Dzień Rogalika. Z tej okazji Unia Azjatycka również przygotowuje okolicznościowe wpisy. Ja natknęłam się na legendę, według której tradycje wypieku rogalików zapoczątkowała… bitwa pod Wiedniem. Pojawia się w niej też polski akcent. (więcej…)
Moje współtowarzyszki z Unii Azjatyckiej piszą dziś o mitycznym Czarnym Żółwiu, ja zaś podchodzę do tematu żółwia z innej strony. Otóż będzie to żółw nie żywy, lecz kamienny. A właściwie dwa żółwie, których głównym zadaniem było niesienie na swoim grzbiecie wczesnośredniowiecznych kamiennych stel pokrytych pismem runicznym (i nie tylko). (więcej…)
Wraz z Unią Azjatycką wracam do tematu tygrysów. Jeszcze stosunkowo niedawno, bo w pierwszej połowie XX w., można było je spotkać w Azji Centralnej. Był to tygrys kaspijski (Panthera tigris virgata), obecnie wymarły. Ich obecność pozostawiła jednak ślady w sztuce tego regionu, co można zobaczyć choćby w Samarkandzie. I to nie byle gdzie, bo na placu Registan, czyli w sercu historycznej części miasta. (więcej…)
Z okazji tygrysiego tematu w Unii Azjatyckiej wrzucę dziś garść ciekawostek związaną z (nie)obecnością tych zwierząt w Jakucji. Otóż w jakuckich eposach ołoncho występują wzmianki o tygrysach, a sama nazwa tego zwierzęcia po jakucku brzmi баабыр. Ten fakt, a poza tym wzmianki o innych egzotycznych dla Jakucji zwierzętach (wielbłąd, owca, lew) miał świadczyć o pochodzeniu Jakutów z południa. (więcej…)