Dziś Unia Azjatycka pisze o słońcu. Podaję więc przegląd nazw Słońca w różnych językach turkijskich. Może być trochę zaskoczeń.
Ałtajski: Кӱн
Azerski: Günəş
Baszkirski: Ҡояш
Chakaski: Кӱн
Czuwaski: Хĕвел
Jakucki: Күн
Karaczajsko-bałkarski: Кюн
Karakałpacki: Quyash
Kazachski: Күн
Kirgiski: Күн
Krymskotatarski: Küneş
Kumycki: Гюн
Tatarski: Кояш
Tofalarski: Һүн
Turecki: Güneş
Turkmeński: Gün
Tuwiński: Хүн
Ujgurski: قۇياش
Uzbecki: Quyosh
Jak to często bywa, tu także widać, że po czuwasku jest zupełnie inaczej. Nie znalazłam źródła, które by przekonująco wyjaśniło etymologię, jeśli jest to w ogóle możliwe. Jeśli znajdę coś ciekawego na ten temat, to uzupełnię. Tymczasem zapraszam na mój drugi blog, gdzie znajdziecie słoneczne słówka i wyrażenia po kirgisku, a także na blogi Baixiaotai i Japonia-info, gdzie będzie odpowiednio o słońcu po chińsku i japońsku.
Uwielbiam takie zestawienia, w których można zobaczyć, jak zmieniał się dane słowo.
Albo jak się nie zmieniało, bo w niektórych, czasem odległych językach (jak jakucki i kirgiski) brzmi tak samo.
Hunnowie – Dzieci Słońca ?
tak to brzmi fonetycznie
O nich akurat wiem za mało, żeby potwierdzić lub zaprzeczyć.