Nazwa szorskiego zespołu etniczno-folklorystycznego tłumaczy się jako Matka-Ogień. Duch Matki Ognia był od dawna czczony przez Szorów (i nie tylko przez nich). Ognisko domowe to najświętsze miejsce w domostwie. Ogień zawsze należy podtrzymywać, karmić i pilnować, by nie wygasł. Tradycja ta sięga bardzo dawnych czasów, kiedy ludzie jeszcze nie nauczyli się rozpalać ognia, lecz umieli już go podtrzymywać. I od tej głębokiej starożytności te obrzędy doszły do nas niemal w pierwotnej postaci. I naród szorski jest jednym z nielicznych, który zachował i przekazał nam te rytuały… Rytuały karmienia Ducha Matki Ognia…

I cztery dziewczęta z Górnej Szorii tak właśnie nazwały swój zespół – Ot Ene.

Było to w 2012 r., gdy dziewczęta postanowiły spróbować swoich sił razem, choć do tej pory każda z nich zdobyła niemałe doświadczenie w sferze muzyki.

Irina Nitkina – kierowniczka artystyczna, wokal, kaj-komus, bęben. Ukończyła studia na Akademii Kultury i Sztuk w Barnaule, grała w orkiestrze, w Nowokuźniecku utworzyła młodzieżowy zespół grający na szorskich instrumentach ludowych.

Ksenia Todyszewa – wokal, śpiew gardłowy, tebir-komus.

Swietłana Aczołowa – bardzo utalentowana uczennica Czyłtys (szorskiej piosenkarki Czyłtys Tannagaszewej – przyp. tłum.) i Iriny, od dzieciństwa członkini szorskiego zespołu z Nowokuźniecka. Wokal, kaj-komus, tebir-komus, perkusja, bęben.

Olga Kataszewa – bęben, perkusja.

Jest to bodajże pierwszy taki projekt w Górnej Szorii, gdzie jeden zespół skupia profesjonalnych muzyków, którzy równocześnie nie odwracają się od tradycji… W zespole nie ma miejsca na akademizm i zimną technikę… Dziewczęta szczerze kochają to, co robią i odczuwają ogromną przyjemność, grając swoją ojczystą muzykę. Widać tak chciało Błękitne Niebo, by zebrały się razem i pracowały w swojej sferze dla narodu, niosąc ludziom radość, a ich muzyka jest miła nie tylko dla ucha ludzi, lecz także duchów…