Przedstawiam kolejną recenzję napisaną przez Bożenę Ciesielską. Tym razem chodzi o książkę Antoniego Kuczyńskiego „Polacy w Kazachstanie”. Autor (ur. 1935 r.) jest historykiem specjalizującym się w tematyce polskich zesłańców. Sama mogę polecić jeszcze inną jego pracę, „Ludy dalekie i bliskie” (wyd. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław 1989), która dotyczy mieszkańców Azji Centralnej i Syberii widzianych oczyma polskich zesłańców. (więcej…)
Po długiej przerwie w pisaniu chyba tylko artykuł gościnny może uratować blog. Jego autorką jest Bożena Ciesielska, która publikowała już na Enesaju nie raz. Tym razem wróciła do postaci Wacława Sieroszewskiego na podstawie biografii opublikowanej przez jego wnuka Andrzeja. (więcej…)
Dziś początek Roku Tygrysa, a w związku z tym w Unii Azjatyckiej znów powraca tygrysi temat. Tym razem językowo. U mnie będzie od razu tygrys i lew, bo, jak sami zobaczycie, jest z tymi nazwami trochę zamieszania. Na początek więc tabela z określeniami w poszczególnych językach, do których udało mi się dotrzeć. (więcej…)
Do Sieci Miast Kreatywnych UNESCO należą także miasta krajów turkojęzycznych lub w inny sposób znaczących dla narodów turkijskich. Sieć ta dzieli się na pola aktywności kulturalnej: literatury, muzyki, filmu, wzornictwa, rzemiosła i sztuki ludowej, mediów i gastronomii. (więcej…)
Kolejna lista UNESCO związana z dziedzictwem niematerialnym. Jak dotąd znalazły się na niej tylko dwa wpisy dotyczące narodów turkijskich, ale być może wkrótce ich przybędzie. Linki do pozostałych list znajdują się w tym wpisie. (więcej…)
Ten materiał znajdował się kiedyś we wspólnym wpisie z obiektami Listy Światowego Dziedzictwa. Postanowiłam jednak to podzielić, bo obiektów wciąż przybywa. (więcej…)
Już dawno planowałam uporządkować wpisy związane z dziedzictwem narodów turkijskich, wpisanym na różne listy UNESCO. Z roku na rok jest ich coraz więcej, muszę więc to jakoś podzielić. Poniżej znajdziecie linki do poszczególnych grup obiektów i elementów kultury. (więcej…)
W tym roku przypada stulecie Tuwińskiej Republiki Ludowej, znanej także jako Tannu-Tuwa – formalnie niepodległego, a faktycznie zależnego od ZSRR państwa, które istniało w latach 1921-1944. Podobnie jak narody turkijskie znajdujące się w granicach ZSRR, Tuwińcy w tym czasie podejmowali próby opracowania własnego alfabetu. Wkrótce te dążenia zostały skazane na niepowodzenie, a ich prekursorzy padli ofiarą represji, lecz zwłaszcza dlatego warto o nich wspomnieć – tym razem na przykładzie Mongusza Łopsan-Czimita (Монгуш Лопсан-Чимит, 1888-1941), autora pierwszego tuwińskiego alfabetu. (więcej…)